 |
 |
 |
| Algemeen | De Cisterciënzer Orde | Abten | Uithoven | Verhalen | Natuur | | |
|
 |
||||
 |
Bernardus
van Clairveaux (1120-1153) De cisterciënzers moesten vooral in hun beginperiode niets hebben van beelden of muurschilderingen. Hun oprichter Bernardus van Clairveaux verzette zich er tegen dat het goud in de kerken schitterde terwijl de armen in diepe ellende moesten leven. Hij wilde terug naar eenvoud en vroomheid. Het was hem een doorn in het oog dat de door Benedictus opgestelde kloosterregels in veel benedictijner klooster danig waren vervlakt.  Bernardus
van Clairvaux was een zeer invloedrijke middeleeuwse geestelijke,
ongetwijfeld mede door zijn welbespraaktheid, zijn overwicht en organisatietalent
en zijn fanatieke streven om de geloofwaardigheid en macht van de
kerk te bevorderen door zuiverheid, onbaatzuchtigheid en nederigheid
te betrachten. Als Bourgondische edelman trad hij met een groot aantal
mannelijke familieleden in 1112 toe tot de dan noodlijdende orde van
de cisterciënzers die in Citeaux hun moederklooster hadden. Bernardus werd abt van Clairvaux toen hij 24 jaar oud was. Hij was intelligent en hij wist pijlsnel hoog in de kerkhiërarchie op te klimmen. Vanaf die positie gaf hij belangrijke steun aan de 'Ridders van de Tempel', ook wel de ridders van de heilige graal, tempelridders of tempeliers genoemd. Deze gezworen verdedigers van het Heilige Land kwamen volgens een legende voort uit afstammelingen van Jezus, de zogenaamde Rex Deus. De tempeliers waren goed getrainde monnikenridders die de geloften van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid hadden afgelegd. Hun orde groeide uit tot een machtige organisatie, niet alleen in religieus en cultureel opzicht maar ook dankzij aanzienlijke donaties op militair en financieel-economisch gebied. Vele grote bouwprojecten zijn het werk geweest van de tempeliers. Hun kerken en kastelen getuigden van een bijzondere architectonische kunde. De cisterciënzer orde had hier ook profijt van. Nog tijdens het leven van Bernardus stichtte de orde driehonderd nieuwe abdijen, waaronder die van Klaarkamp.  Bernardus
zweepte in het midden van de twaalfde eeuw de Westeuropese gelovigen
op tot de kruisvaart. Zijn volgelingen, koningen, ridders, geestelijken
en gewone mensen waren onder invloed van de christelijke retoriek
zo enthousiast geworden dat men op drie fronten tegelijk ten strijde
trok: in het Heilige Land, in Spanje en Portugal en in het Duitse
Rijk ten oosten van de Elbe. Gedurende vele jaren werden expedities
opgezet die tot een grote 'clash' hebben geleid tussen de arabische
wereld en de westerse cultuur. Het woord 'Clairvaux' is afgeleid van 'Clara Vallis' dat 'het lichte dal' betekent. Het woord 'Klaarkamp' is afgeleid van 'Clarus Campus' dat 'het lichte veld' betekent. In het stadswapen van Dokkum zijn nog de sporen terug te vinden van de strijd van de Friese kruisvaarders in het Egyptische Damiate: een halve sikkel. Wie weet nog dat de halve maan in het wapen terecht is gekomen nadat de Dokkumer en de Haarlemmer kruisvaarders tezamen in 1218 onder leiding van Olivier van Keulen het Egyptische bolwerk Damiate hadden veroverd? Olivier van Keulen was een van de predikers die door paus Innocentius door heel Europa en het Oosten werd uitgezonden om de kruistocht te prediken. Olivier was zeer succesvol in zijn missie en daarom heeft hij het later zelfs tot kardinaal geschopt. 
In 1214 arriveerde hij in Dokkum na een overnachting in het klooster
Klaarkamp. Al eerder was er tijdens een preek van Van Keulen elders
in het land, een groot kruis aan de hemel verschenen. Dit wonder leidde
er toe dat de toegestroomde menigte uitzinnig steun betuigde aan de
strijd voor de redding van de Heilige Stad. Ook in Dokkum was het
raak. Tienduizenden mensen zagen het gebeuren: een wit kruis bewoog
een beetje in de lucht alsof er met een touw aan werd getrokken. Het
kruis, zo verkondigde Van Keulen, zou de pelgrims de weg gaan wijzen
naar het Beloofde Land. De Dokkummers trokken met Haarlemse strijders
op naar Damiate want het controleren van deze stad betekende controle
over de Nijldelta en van daar uit verwachtte men Egypte te kunnen
veroveren. Aan de voet van de Nijl hadden de moslims een hoge kettingtoren
gebouwd ter bescherming van de toegang tot de stad Damiate. Men achtte
die toren vrijwel onneembaar voor de christelijke aanvallers. Er zijn
oude tekeningen bewaard gebleven waarin we de kruisvaarders in hun
koggeschepen ten strijde zien trekken en we weten dat het hen uiteindelijk
toch is gelukt om de toren in te nemen door een staaltje van krijgsmankunst
te tonen! Men heeft vier schepen aaneen gebonden en in de top van
de scheepsmasten een groot platform gebouwd van waar af de strijders
de verdediging van de toren konden breken. Zó wisten de christenen
de strijd in hun voordeel te beslissen. Dat succes sloeg in Dokkum
en Haarlem in als een bom. Door een onverwachte stijging van het Nijlwater
en enkele strategische blunders van de kerkelijk leider die tevens
het bevel voerde, liep het hele avontuur echter uit op een smadelijke
afgang voor de christelijke troepen. Benedictus (480-547)  De
kloosterlingen leefden volgens de leefregels van Benedictus van Nursia.
Deze kerkvader stelde de zogenaamde 'Regel' op die door de eeuwen
heen de onbetwiste leidraad is gebleven voor het kloosterleven. De
Regel is een nog steeds zeer toegankelijke tekst waarin heel systematisch
alle aspecten van het leven binnen de kloostermuren aan de orde komen.
De monnik moet beloven trouw te zijn aan zijn klooster, in kuisheid
te leven, gehoorzaam te zijn en afstand doen van alle bezittingen.
|
 (Persoonlijke) verhalen en anekdotes gezocht. Heeft u een mooi verhaal of anekdote over klooster Claercamp, vertel het ons! Email: archief@kloosterclaercamp.nl  
Foto's gezocht! 2009 - De Stichting probeert een zo compleet mogelijk beeld te geven van klooster Claercamp. Uw hulp is daarbij zeer welkom! Heeft u nog mooie (privé) foto's in uw bezit, over b.v. de opgravingen van de terp in 1939-1941 e.d., dan zijn wij hierin zeer geïnteresseerd. Ook ander materiaal is natuurlijk van harte welkom. U kunt het sturen naar het emailadres: archief@kloosterclaercamp.nl Heeft u geen email, of kunt u de fotobestanden niet digitaliseren, dan doen wij dit graag voor u. Na het inscannen krijgt u het materiaal natuurlijk meteen weer terug. |
||